Δεν παραιτούμαι αλλά καρδιακά αναμένω, να μου δοθεί από τον Χριστό, η καρδιακή όραση της αμαρτωλότητας μου, η συντριβή της καρδίας, ο πόθος Μετανοίας, η Άφεση Αμαρτιών και η Ζωή η Αιώνιος που είναι η εντός μου γνώση του Μόνου Αληθινού Θεού Πατρός και του απεσταλμένου του Υιού, Ιησού Χριστού!
Πόσα χρόνια ανέμενε η στείρα Αγία Άννα τη Σύλληψη της Παναγίας μας;
Πόσα χρόνια ανέμενε η στείρα Αγία Ελισάβετ τη Σύλληψη του Τιμίου Προδρόμου;
Πόσα χρόνια αναμένουν καρτερικά και Μαρτυρικά οι Μετανοούντες Χριστιανοί την Ένωση τους με τον Χριστό ψυχή τε και σώματι και βιώνουν σταδιακά τον Αγιασμό τους πάσχοντας την Κάθαρση τον Φωτισμό και την Θέωση τους;
Μας ενθαρρύνει ο Χριστός:
Ο υπομείνας έως τέλους ούτος σωθήσεται. ( Ματθ 24,13)
Εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών. ( Λουκ. 21,19)
Κριτήρια της αγίας αναμονής καρδιακής ενεργοποίησης του Μυστηρίου της Μετανοίας, δεν είναι η απογοήτευση και η παραίτηση αλλά η ταπεινή Πίστη, η Ελπίδα και η Πραότητα.
Υπομένουμε και αναμένουμε προσκολλημένοι στις Εντολές του Χριστού και την βοήθεια του Πνευματικού, αυτού που γνωρίζει την οδό της Μετανοίας.
Η Εξομολόγηση και η Θεία Κοινωνία μας ενισχύουν.
Κλεισμένοι στο δωμάτιο μας στην Προσευχή μας επιμένουμε.
Συναντώντας ανθρώπους, φυλάσσουμε και επιλέγουμε τις Εντολές Του αντί τις επιθυμίες μας…
Εξομολογούμενοι επιμένουμε στην ομολογία των δικών μας αμαρτιών ως αιτίας της διαταραχής των σχέσεων μας…
Κοινωνούμε όπως ο Τελώνης του Ευαγγελίου…
Ο υπομείνας εως τέλους ούτος σωθήσεται! ( Ματθ. 24,13)
Ανδρέας Χριστοφόρου
