Το χειρότερο πρακτικό αποτέλεσμα της αμαρτωλότητας μας είναι ότι αυτόματα ΑΠΩΘΕΙΤΑΙ από μέσα μας η Αγάπη του Θεού προς εμάς που όλοι λίγο ή πολύ τη γευτήκαμε και τη γευόμαστε!
Ένας πανίσχυρος εσωτερικός μηχανισμός παραλύει το νου μας και ξεχνά τα καθημερινά θαύματα Του, τις ευεργεσίες Του και την θαυμαστή Πατρική Πρόνοια Του είτε απευθείας από τον Χριστό ή μέσω της Υπεραγίας Θεοτόκου και των Αγίων Του!
Αυτό συμβαίνει όχι τόσο γιατί είμαστε αμαρτωλοί αλλά κυρίως γιατί γοητεύομαστε και βάζουμε πρώτες στην καρδιά μας άλλες φαινόμενες «αγάπες», τα συναισθήματα μας και τη φιληδονία μας!
Φτάσαμε σε τέτοιο βαθμό αποξένωσης από τον Θεό, που ενώ απολαμβάνουμε κάθε στιγμή τα δώρα Του, απωθούμε τον Ίδιο και δεν υπάρχει η αντίστοιχη ευγνωμοσύνη, ευχαριστία και δοξολογία μας προς Αυτόν: Αχαριστία και Αγνωμοσύνη μας αιχμαλωτίζουν κυριαρχικά.
Ας στρέψουμε λίγο το νου μας προς τον Χριστό και να του ζητήσουμε συγχώρεση….
Ανδρέας Χριστοφόρου
