Τα Πάθη μας δεν φεύγουν όταν δεν τα θέλουμε αλλά όταν Μετανοούμε

Το χαρακτηριστικό του Μυστηρίου της Μετανοίας είναι το πένθος.

Το πένθος συνήθως το έχουμε όταν χάσουμε ένα αγαπημένο πρόσωπο.

Αυτό το πένθος πρέπει να έχουμε στην Μετάνοια διότι με την αμαρτία και τα πάθη μας (που είναι η συσσωρευμένη και αυτενεργούμενη αμαρτία υποκινούμενη από τους δαίμονες) χάνουμε τον Εαυτό μας πρώτα, τον Χριστό και τον
πλησίον.

Γι αυτό ο Δαυίδ γεμάτος Πνεύμα Άγιο λέει: «Καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός, ουκ εξουδενώσει.»

Η συντριβή της καρδιάς είναι το επίκεντρο του πένθους.

Γι αυτό ο Χριστός λέει στους Μακαρισμούς:«Μακάριοι οι πενθούντες ότι αυτοί παρακληθήσονται (θα γεμίσουν από τον Παράκλητο, το Άγιο Πνεύμα)».

Στον αγώνα να θεραπευτούμε, από τις αμαρτίες και τα πάθη μας μόλις τα συνειδητοποιήσουμε, αντί να Μετανοούμε με πένθος και θρήνο ώστε άμεσα να γευόμαστε την πραότητα και να κληρονομούμε την Αιώνιο Ζωή σύμφωνα με
τον επόμενο Μακαρισμό, Μακάριοι οι Πραείς ότι αυτοί κληρονομήσουσιν την Γην, αποφασίζουμε ότι δεν τα θέλουμε και ικανοποιούμαστε με αυτή την απόφαση νομίζοντας ότι ξεμπερδέψαμε με αυτά.

Το Μακαρισμένο από το Χριστό πένθος της Μετανοίας είναι το μόνο που προκαλεί την Άφεση των Αμαρτιών.