«Ο Θεός Αγάπη εστίν!» (Α΄ Ιω. 4,8)
Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ, ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ, ΣΤΗ ΦΥΣΗ
Από τη ζωή των Αγίων παίρνουμε σαν δείκτη Παρουσίας του Χριστού μέσα μας εκτός των άλλων και αυτό:
Ο Άγιος αισθάνεται μέσα του την Παρουσία του Χριστού στην ψυχή και το σώμα του.
Το νιώθει και το επιθυμεί τόσο πολύ που κράζει με τον Απόστολο Παύλο:
«Ζω δε ουκέτι εγώ,
ζη δε εν εμοί Χριστός!» (Γαλ. 2,20)
Με αυτό εξέφραζε την επιθυμία και τον Αγώνα του να ενώνεται περισσότερο με τον Χριστό ο Απόστολος Παύλος.
Δεν καταργήθηκε ο ίδιος ως οντότητα αλλά Αγαπώντας τον Χριστό και Μετανοώντας για την Αμαρτωλότητα του, κυριαρχούσε μέσα του ως επιλογή ο Χριστός.
Αυτό είναι το ζητούμενο,
ίνα τα πάντα και εν πάσι Χριστός (Κολ. 3,11).
Μέσα μας ο Χριστός,
στους οικείους μας ο Χριστός!
Στους φίλους μας, ο Χριστός!
Στους εχθρούς μας, ο Χριστός!
Στη Φύση και τη Δημιουργία ο Χριστός!
Μέσα μας, παντού και πάντα, ο Χριστός!
Αυτό ζει, ως καρπό της Μετανοίας και Αφέσεως Αμαρτιών του μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, ο Χριστιανός.
Ώσπου να γίνει ώριμος ο καρπός, ζει έστω και λίγο κάτι και σε κάτι από τα πιο πάνω και χαίρεται έστω και ελάχιστα που αυξάνονται με την προκοπή και την πορεία προς την ωρίμανση αυτής της Αγάπης.
Ωριμάζοντας αντιλαμβάνεται ότι η Μετάνοια γεννά την Ομόνοια, δηλαδή τον Όμοιο Νου, ο Νους μας αρχίζει να μοιάζει με το Νου του Χριστού και των Αγίων Του και θέλει να προσφέρει και να μοιράζεται το Νου και την Αγάπη του Χριστού με τους Φίλους του.
«Εν τούτω γνώσονται πάντες οτι εμοί μαθηταί εστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις !» (Ιω. 13,35)
Αυτή η Αγάπη του Χριστού που είναι ο ώριμος καρπός της Μετανοίας και της Όλης Πνευματικής Ζωής :
Προς τον Θεό πρώτα
Στην Εκκλησία την Επίγεια
και την Ουράνια,
Στον εαυτό μας ως Εικόνα Θεού,
στον πλησίον μας,
στην Φύση και όλη τη Δημιουργία.
Αυτή η Αγάπη, που ζει μέσα στη ψυχή και το σώμα μας, στον πλησίον και στη Φύση παντού και πάντοτε,
Αυτή είναι η Ζωή μας, είναι η Ζωή του Τριαδικού Θεού διότι:
«Ο Θεός Αγάπη εστίν!» (Α΄ Ιω. 4,8)
Ανδρέας Χριστοφόρου.
