Σίγουρα σαν περίοδο εντονότερης Προσευχής και Μετανοίας.
Σίγουρα σαν περίοδο Νηστείας.
Σίγουρα σαν περίοδο εγκράτειας.
Σίγουρα σαν περίοδο ασκήσεως και περιορισμού της φιληδονίας.
Σαν περίοδο αυξημένης συμμετοχής στις Ακολουθίες με αποκορύφωμα τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας!
Σαν περίοδο συχνότερης προσέλευσης στην Εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία.
Σαν περίοδο αναμονής της Αναστάσεως του Χριστού μας!
Αναμονής της Πανηγύρεως των Πανηγύρεων στον Ουρανό και τη γη.
Όλα αυτά καλά!
Σαν περίοδο Αγάπης για τον Χριστό, την βλέπουμε;
Αγάπης για την Αγάπη Του για μας;
Αγάπης για την προσφερόμενη από το Σταυρό Μετάνοια και Άφεση Αμαρτιών;
Αγάπης για την προσφερόμενη Ανάσταση μας και Ένωση μαζί Του με την Ανάστασή Του;
Μόνο όταν η περίοδος της Σαρακοστής γίνεται για μας ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΑΓΑΠΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΑΦΕΣΗ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ ΣΑΝ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ μόνο τότε αποκτά μέσα μας το νόημα της!
Τότε γίνεται ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ, και μόνο τότε αρχίζει να έχει το νόημα της.
Σαρακοστή περίοδος Αγάπης:
Για την Προσευχή Μετανοίας την Εξομολόγηση τη Θεία Κοινωνία τη Νηστεία, την Εγκράτεια, τις Ακολουθίες!
Τη Σαρακοστή ως περίοδο έμπρακτης άσκησης Αγάπης, για τον Χριστό, την Εκκλησία, και τον Άνθρωπο. Έτσι να τη βλέπουμε!
Όλα αυτά δεν μπορούν να λειτουργήσουν σωστά εάν το πρωί και το βράδυ δε διαβάζουμε με Αγάπη το Ευαγγέλιο ώστε πάντα οι Εντολές Του ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ να θεμελιώνουν τη Ζωή μας!
Καλή Σαρακοστή!
