…θα μιλήσω, τώρα, για ένα αφανή, μεγάλο Άγιο, που αγίαζε σε ένα υπόγειο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας: τον Άγιο Γέροντα Αντώνιο Γκίκιζα, πνευματικό του Αγίου Πορφυρίου.
Ήταν θυμάμαι Παρασκευή 3 Απριλίου του 1996, ώρα εννιά το βράδυ.
Ήταν ξαπλωμένος με κλειστά μάτια, όταν μπήκαμε με τον Γιάννη στο χολ όπου έμενε. Το κεφάλι του ακουμπούσε στην εξώπορτα. Ο Γιάννης του είπε: Γέροντα, έφερα μαζί μου τον Ανδρέα.
Μόλις είπε το όνομά μου, άνοιξε τα μάτια και με κοίταξε.
Μου αποκάλυψε πρώτα κάποια πράγματα προσωπικά, που δεν μπορώ να πω, αλλά επαληθεύτηκαν μετά από χρόνια και ύστερα συμπλήρωσε:
– Ο Γάμος δεν εμποδίζει τον Αγιασμό και η εργασία που κάνετε μπορεί να γίνεται αιτία αγιασμού των άλλων.
Η έκπληξή μου από τις αποκαλύψεις, μετατράπηκε από την Αγάπη του, σε οικειότητα και τον ρώτησα:
– Πώς θα γίνουν αυτά, Γέροντα;
– Με την καθημερινή και επιμελημένη Μετάνοιά σας, μου απάντησε.
Στο Γάμο, η μετάνοια φέρνει την άφεση των αμαρτιών και το Άγιο Πνεύμα ενώνει τους συζύγους, πρώτα με τον Χριστό και ύστερα μεταξύ τους εις σάρκα μία, μία ζωή!
Το ίδιο και στην Εργασία, ο Μετανοών προσφέρεται με διάθεση ταπεινής διακονίας και ως φορέας του Αγίου Πνεύματος, καθαγιάζει και τους άλλους που είναι μαζί του.
Απόσπασμα από ομιλία του κ. Ανδρέα Χριστοφόρου, Νομικού, με θέμα: «Η μετάνοια και η αιώνιος ζωή, όπως την έμαθα από τους σύγχρονους αγίους και γεροντάδες» που έγινε στον Ι. Ν. Αγ. Δημητρίου Θεσσαλονίκης στις 13/03/2017 στα πλαίσια Ημερίδας της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης με θέμα: «Το μεγαλείο της μετάνοιας στη ζωή του ανθρώπου» και προεδρεύοντα τον Ομότιμο Καθηγητή του ΑΠΘ κ. Δημ. Τσελεγγίδη.