Πρώτα με τη διαρκή Μετάνοια, διότι θεραπεύομαι και ποια μεγαλύτερη Χαρά είναι για τον Χριστό από την θεραπεία μου και Ένωση μαζί Του;
Γι’ αυτό η φωνή Του είναι συνεχής στην καρδιά μας: Μετανοείτε!
Ύστερα, ευχαριστιέται ο Χριστός, με την από καρδίας συγχώρεση αυτών που μας έβλαψαν, των εχθρών μας αλλά και όλου του Κόσμου!
Αυτές οι δύο Πνευματικές ασκήσεις και λειτουργίες στην καρδιά, μας θεραπεύουν σταδιακά και διαρκώς, μέχρι το θάνατό μας.
Δεν υπάρχει τέλος, διότι μόλις εφησυχάσουμε, έρχεται το πονηρό πνεύμα με άλλους επτά δαίμονες και εισέρχεται εντός μας και γίνονται τα έσχατα, χείρονα των πρώτων.
Αφού γίνεται σταθερά αυτή η Άσκηση της Μετανοίας και Συγχώρεσης, τότε ετοιμαζόμαστε για την κορυφαία ευχαρίστηση του Χριστού:
Την Ελεημοσύνη, την καρδιακή διακονία του πλησίον μας, που είναι το Έλεος , η Ευσπλαχνία , η Συμπόνια!
Για να είναι πράγματι Έλεος και όχι Υποκρισία Υπεροψία και Αυτοπροβολή πρέπει να προηγείται διαρκώς η Κάθαρση μας από τον εγωκεντρισμό των αμαρτιών και των παθών, να είναι η διακονία καρπός θυσιαστικής συνειδήσεως!
Γι’ αυτό και ο Μακαρισμός ,
Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται, είναι μετά τους Μακαρισμούς της Πτωχείας του Πνεύματος, του Πένθους της Μετανοίας και της Πραότητος.
Γι’ αυτό ο Χριστός λέει :
Τι ωφεληθεί άνθρωπος εάν κερδίσει τον κόσμο όλο και ζημειωθεί τη ψυχή αυτού;
Προηγείται η Κάθαρση μας από την διακονία των άλλων, αλλά χωρίς την διακονία δεν μας ολοκληρώνεται η Κάθαρση!
Ευχαριστιέται τελικά ο Χριστός , όταν με τη Μετάνοια μας που πρέπει να ζει σε όλα τα Μυστήρια, Εξομολόγησης Θείας Λειτουργίας και Θείας Κοινωνίας , διακονούμε και ελεούμε από Καρδίας, τον αδελφό μας!
Ανδρέας Χριστοφόρου.
